De waarheid over moslim-christen huwelijken

James M. Arlandson

Een moslimman wordt toegestaan om een christelijke vrouw te trouwen, maar een christelijke man is niet gepermitteerd om een moslima te trouwen.

Ik herinner mij een interview op de radio met een moslim, enkele jaren terug. Toen het interview begon, vroeg de gastheer de moslimgast of hij getrouwd was. Hij antwoordde dat islam zo open en tolerant is dat hij getrouwd is met een christin. Islam betekent gelijkheid en geen discriminatie.

Echter, de snelreagerende interviewer vroeg hem of islam een joodse man of een christelijke man toestaat om een moslimvrouw te trouwen. Het enthousiasme van de gast nam iets af. Hij moest toegeven dat islam dit niet toestaat. De radio gastheer ging verder, door te zeggen dat de eerste uitspraak van de gast een beetje misleidend was, niet waar? Zij discussieerden enige tijd. Daarna, als ik mij goed herinner, merkte de radiogastheer het ongemak van de gast op en veranderde van onderwerp.

Dit korte artikel van een moslim website, representerend vele andere, zegt over religieus gemengde huwelijken:

Het is niet toegestaan voor een moslima om een niet-moslim man te trouwen.

Het is toegestaan voor een moslimman om een christelijke/ joodse vrouw te trouwen alleen onder deze twee voorwaarden:

Waarom is huwelijk alleen in één richting toegestaan? Misschien zal de zevende eeuws Arabische cultuur deze vraag beantwoorden. Misschien eert de koran zelf geen vrouwen, getrouwd of niet.

Wat zegt het nieuwe testament over deze zaak?

De koran

De koran zegt in soera 5:5:

(Toegestaan om mee te trouwen zijn:) de eerbare vrouwen onder de gelovige vrouwen [moslims] en de eerbare vrouwen onder degenen die de Schrift vóór jullie gegeven is [joden en christenen]; (Siregar)

Dit vers, zoals opgemerkt, zegt dat islam moslimmannen toestaat om niet-moslimvrouwen te trouwen die christenen en joden zijn, maar een joodse of christelijke man mag geen moslima trouwen. (In dit artikel richt ik mij alleen op de christelijke gemeenschap.) Wat is de reden achter de regel?

Zonder enige twijfel is islam patriarchaal, dus een moslimman moet finaal gezag in de relatie hebben. Bijvoorbeeld, soera 4:34 zegt dat een echtgenoot zijn vrouw mag slaan, maar geen vers in de koran zegt dat een vrouw haar echtgenoot mag slaan - alsof huiselijk geweld in enige vorm aanvaardbaar is.

Het mag dan waar zijn dat Mohammed in het begin het joden- en christendom respecteerde, maar hij keerde zich later in zijn leven ertegen, zoals gezien wordt in dit artikel en in dit artikel. Dus dit betekent dat in zevende eeuws Arabische cultuur een moslimman zijn vrouw of vrouwen mag domineren, maar dit geldt niet voor een christelijke man die zijn moslimvrouw zou willen domineren.

Islam is blijkbaar de beste en finale religie voor de hele mensheid te zijn, en de moslimman mag zijn onderdanige vrouw bekeren. Wellicht kon in Mohammeds geest geen vrouw ooit een moslimman bekeren, als hij een traditionalist is. Vandaag is dit in het bijzonder waar als hij uit een strenge regio van een islamitisch land of uit een strenge moslimfamilie komt.

Daarom moeten christelijke vrouwen voorzichtig zijn wat betreft het trouwen van moslimmannen. Islam geeft niet dezelfde rechten aan vrouwen zoals het aan mannen geeft. In feite zegt de koran helder dat vrouwen inferieur ten opzichte van mannen zijn.

Verder, bot gezegd, maar ook feitelijk, islam is in het algemeen een wrede en harde slavendrijver. Dit artikel toont aan dat moslimmannen toegestaan zijn om seks te hebben met slavinnen. Dit [Engelstalige] artikel geeft de top tien redenen waarom islam geen religie van vrede is. En dit [Engelstalige] artikel geeft de top tien redenen waarom islamitische wet bloederig en excessief is - zeshonderd jaar nadat Jezus ons een betere manier toonde. Tenslotte, dit artikel geeft de top tien regels in de koran die vrouwen onderdrukt en beledigt. Islam, zoals de weet door vele, vele verslagen, eert vrouwen niet.

Daarom moeten christenen geen ruilhandel bedrijven in de eeuwige Zoon van God die mensen vandaag vrijmaakt en de liefde van God aanbied, voor een menselijke en sterfelijke boodschapper Mohammed (Soera’s 3:144; 39:30; 41:4), die te vaak wreed en hard en misogynistisch is. Islam eert geen vrouwen.

Als een christelijke vrouw een moslim trouwt, maar vasthoudt aan haar geloof, zoals de Zoonschap een Heerschap van Christus, dan houdt zij ipso facto vast aan een vals geloof en kan zij worden beschouwd als een “afgedwaalde” of een “ongelovige,” als de koran en traditioneel islamitische theologie consistent gevolgd worden.

Ook, worden de kinderen moslims of christenen, of seculier? Het antwoord is helder, als islam consistent wordt gevolgd.

Wat voor soort huwelijk zou dit zijn? Waar is de geestelijke verbinding en overeenstemming tussen echtgenoot en vrouw en God?

Het nieuwe testament

Het nieuwe testament zet het toekomstige getrouwde koppel op gelijke hoogte in de selectie van een levensgezel.

Het nieuwe testament zegt in 1 Korintiërs 7:39 dat een christelijke vrouw alleen een christelijke man mag trouwen (en omgekeerd) (zie ook 2 Korintiërs 6:14-18). Op het eerste gezicht lijkt dit goddelijke advies te beperkend, maar verder kijkend, laat het veel wijsheid zien. Als een getrouwd koppel samen beginnen met hetzelfde geloof en theologie, dan neemt dit de druk af van het mogelijk bekeren van de partner naar de andere partner zijn of haar geloof. De partner hoeft niet de andere partner “te bekeren.” Geen partner begint als een “ongelovige” of “afgedwaalde.”

In bijbels christendom moeten de man en de vrouw een diep, geestelijke relatie met Jezus Christus hebben, individueel, door de kracht van de heilige Geest voordat zij één vlees in het huwelijk worden. Dit betekent, hun geestelijke intimiteit met de Heer zal gedeeld worden in de eigen intimiteit van het koppel met elkaar.

Ook neemt deze werkelijke geestelijke gelijkheid iedere patriarchie weg. De vrouw is al in overeenstemming met de echtgenoot in religieuze zaken, dus welke behoefte heeft zij om de relatie te beheersen en de religieuze wet te bepalen?

Op een bepaalde manier erkent de islam deze beperking, wanneer het een moslim verbiedt om een polytheïst of afgodendienaar te trouwen (soera 2:221). Zij zijn theologisch te veel gescheiden. Overeenkomstig, hoewel geen van beide religie’s polytheïstisch is, zijn de islam en het christendom theologisch en geestelijk te veel gescheiden, in het bijzonder in Mohammeds ontkenning van de Zoonschap van Jezus Christus, een essentieel, niet prijs te geven doctrine in het christendom. Islam degradeert onjuist Jezus tot slechts een profeet. Het nieuwe testament bevestigt overal het Zoonschap van Christus.

Op een innerlijk niveau ontvangt de moslim niet de heilige Geest omdat hij niet Christus als Redder en Heer ontvangt. In feite reduceert islamitische theologie foutief de heilige Geest tot de engel Gabriël. Dit betekent dat een huwelijk tussen een moslim en een christin ongelijk zou zijn. En dit is riskant voor de christin, omdat zij het meest kwetsbaar zou zijn ten opzichte van een bijzonder sterke patriarchie dat later in het huwelijk zijn kop kan opsteken.

Onthoud, de koran staat echtgenoten toe om hun vrouwen te slaan als de echtgenoten hooghartigheid of ongehoorzaamheid vrezen in hun vrouwen (soera 4:34).

Naast deze praktische reden, als een christen het nieuwe testament begrijpt, dan moet hij of zij niet een moslim trouwen, vanwege geestelijke en theologische redenen.

Een christelijk koppel moet geestelijke eenheid bewaren. Zij moeten hun kinderen in geestelijke harmonie opvoeden, als volgelingen van Christus.

Conclusie

Mijn kritiek is niet gericht tegen moslims maar tegen islam als een religieuss systeem en tegen zijn vroege gewelddadige geschiedenis, toen Mohammed zelf de oorspronkelijke gemeenschap stichtte, en tegen zijn latere gewelddadige geschiedenis.

De waarheid over deze dingen moet naar buiten komen.

Dus, dit artikel heeft niets te zeggen over ras. Zowel het christendom als de islam staat het huwelijk van verschillende rassen toe. Bijvoorbeeld, een blanke christelijke man kan een zwarte christin trouwen. Geen probleem. In christendom is de enige vereiste dat beiden een gelovige en volgeling van Christus moeten zijn en de heilige Geest moeten ontvangen.

Maar dit artikel gaat alleen over waarden en theologie. Belangrijker, het gaat over onze relatie met Jezus Christus - of de afwezigheid van deze relatie, helaas.

Het verschil tussen islam en christendom wat betreft religieus gemengde huwelijken is simpel.

Islam staat moslimmannen toe om christenvrouwen te trouwen, punt. Het staat een christenman niet toe om een moslima te trouwen. Dus islam vermeende “openheid” en “tolerantie” en “niet-discriminatie” is een eenrichtingsweg. De mannen hebben de touwtjes in handen. Het kan waar zijn dat individuele moslimmannen dingen niet beheersen, en zij kunnen zelfs vroom zijn. Echter, als zij hun koran volgen, dan hebben zij toestemming om veel patriarchale autoriteit uit te oefenen, zoals eerder opgemerkt, bijvoorbeeld, in soera 4:34, die mannen toestaat hun vrouwen te slaan. De kinderen moeten opgevoed worden als moslims, als de moslimman - het hoofd van het gezin - de islam volgt. Dus, het gezin zou niet harmonieus zijn.

Christendom, in tegenstelling, zegt dat een getrouwd christenkoppel gelijkelijk samen geestelijk verbonden moeten worden, in Christus. Dit betekent dat het koppel zich geen zorgen moet maken over diep theologische verschillen. Zij beginnen in eenheid. De man moet zich geen zorgen maken over haar zijnde een ongelovige. De man moet geen patriarchale controle uit oefenen, om alleen een schijn van eenheid te bewaren. De kinderen worden opgevoed als christenen, kleine volgelingen van Christus. Het gezin is daarom harmonieus.

In Christus is er gezinsharmonie. In de religie van islam zijn er gezinsverschillen en mogelijke ruzie in religieuze gemengde huwelijken.