Islam als het ‘einde’ van christendom :
De argumenten voor abrogatie beoordeeld

Kevin James Bywater

Inleiding: De islamitische perceptie van het christendom

Als gevolg van de verbazingwekkende tragedies op 11 september 2001, is de aandacht van de wereld niet alleen gericht op het Midden-Oosten, maar in het bijzonder op de religie van de islam. Helaas zien veel Westerlingen de islam slechts als een religie van terroristen. Dit is simplistisch. En hoewel de islam historisch gekarakteriseerd wordt door oorlogvoering en zijn eigen versie van kolonialisme, is het begrijpelijk dat veel mensen in Centraal Amerika, Zuid Afrika en elders het christendom in gelijke termen hebben opgevat. Sinds de terugtrekking van het Ottomaanse Rijk en de vooruitgang van kolonialisme door Europeanen, hebben moslims een gelijke perceptie van het christendom geuit. Ongeacht deze percepties of mispercepties moeten we een beter begrip te krijgen van hoe moslims het christendom bekijken (dat zij vaak identificeren met het Westen) [1]. Door zo te doen, denk ik, zullen we een beter begrip van het islamitische geloof zelf krijgen. De weg van de islamitische theologie die de focus van deze studie is, is die van de abrogatie; niet de koranische dynamiek van wettige abrogatie [2], hoewel dat kort aangestipt zal worden, maar de overtuiging dat in de religie van de islam, jodendom en christendom hun einde kennen.

Koranische refractie

Essentieel voor het islamitisch perspectief is de primaire lens waardoor moslims de werkelijkheid bezien: de koran. [3] In feite richtte historisch gezien de moslimse studie van andere religies zich op de koranische weergave van hun praktijken, geloofstellingen en geschiedenis, meer dan door een direct onderzoek van die religies. Dit heeft geleid tot een projectie van Mohammeds perceptie van de praktijken en geloofstellingen van het christelijke geloof in plaats van een helder begrip van de feitelijke werkelijkheden die zich er binnen bevinden. [4] Deze projectie is duidelijk, bijvoorbeeld, in de verwarde moslimse beschrijving van de christelijke doctrines zoals de menswording van Christus en de Drie-eenheid.

De koran over de Drie-eenheid.

Zoals welbekend is, verwerpen moslims de Drie-eenheid omdat de koran die uitgesproken ontkent. [5]

O, mensen van het Boek, overdrijft in uw godsdienst niet en zegt van Allah niets dan de waarheid. Voorwaar, de Messias, Jezus, zoon van Maria was slechts een boodschapper van Allah en Zijn woord tot Maria gegeven als barmhartigheid van Hem [a]. Gelooft dus in Allah en Zijn boodschappers en zegt niet: “Drie (in één).” Houdt op, dat is beter voor u. Voorwaar, Allah is de enige God [ Ilah]. Het is verre van Zijn heiligheid, dat Hij een zoon zou hebben. Aan Hem behoort wat in de hemelen en op aarde is en Allah is als Bewaarder afdoende. (Soera 4:171)

Echter, het is ook duidelijk dat Mohammed nooit een duidelijk begrip van de leerstelling verkreeg, omdat de koran Maria verwart met de Heilige Geest en de Drie-eenheid ziet als meergodendom.

En wanneer Allah zal zeggen: “O Jezus, zoon van Maria, hebt gij tot de mensen gezegd: ‘Beschouwt mij en mijn moeder als twee Goden naast Allah,’? zal hij antwoorden: “Heilig zijt Gij! Ik zou nooit kunnen zeggen, waarop ik geen recht had. Indien ik het had gezegd zoudt Gij het zeker hebben geweten. Gij weet, wat in mijn innerlijk is en ik weet niet, wat in U is. Gij zijt de Kenner van het onzienlijke. (Soera 5:116)

Waarlijk zij lasteren God, die zeggen: “Allah is Eén der Drie.” Er is geen God dan de enige God [llah (geen andere heeft de recht om aanbeden te worden [6])]. En indien zij niet ophouden met hetgeen zij beweren, zal de ongelovigen een smartelijke straf overkomen. (Soera 5:73)

Dergelijke misverstanden zijn extreem moeilijk te bespreken met moslims. Sommigen lijken te denken dat als christenen van mening verschillen over hoe de koran hun geloofstellingen beschrijft, zij óf moeten liegen óf de doctrine van de Drie-eenheid veranderd moeten hebben. De koran kan niet verkeerd zijn . Vandaar de refracterende lens van koran.

De christelijke correctie.

Ongeacht zulke misvoorstellingen, heeft de christelijke leer door de geschiedenis heen meergodendom verworpen. De doctrine van de Drie-eenheid wordt gezien als een sterke verklaring van de essentiële eenheid van God. Zoals de Athanasische geloofsbelijdenis luidt: “Wij de ene God in de Drieheid en de Drieheid in de Eenheid vereren, zonder de Personen te vermengen of het wezen te delen.” Een ongedeeld wezen is een eenheid. En deze verklaring is het hart van de christelijke overtuiging. Alle orthodoxe christenen bevestigen een geloof in slechts één ware God. Een dergelijke bevestiging is afgeleid van het bijbelse onderwijs en wordt bevestigd in zowel het oude als het nieuwe testament. Bijvoorbeeld:

35 U bent er getuige van geweest opdat u zou beseffen dat de HEER de enige God is; er is geen ander naast hem. (...) 39 Wees u er daarom van bewust en laat goed tot u doordringen dat de HEER de enige God is, boven in de hemel en hier beneden op de aarde; een ander is er niet. (Deuteronomium 4:35, 39)

10 Mijn getuige zijn jullie – spreekt de HEER –,
mijn dienaar, die ik uitgekozen heb
opdat jullie mij zouden kennen en vertrouwen,
en zouden inzien dat ik het ben.
Vóór mij is er geen god gevormd,
en na mij zal er geen zijn.
11 Ik, ík ben de HEER!
Buiten mij is er niemand die redt. (Jesaja 43:10-11; vergelijk 44:6-8)

5 Ook al zijn er zogenaamde goden in de hemel of op aarde – en zo zijn er immers heel wat goden en heren –, 6 wij weten: er is één God, de Vader, uit wie alles is ontstaan en voor wie wij zijn bestemd, en één Heer, Jezus Christus, door wie alles bestaat en door wie wij leven. (1 Korintiërs 8:5-6; zie Efeziërs 4:4-6)

Ondanks de oproep van deze en andere bijbelpassages, en ondanks de talrijke protesten van christenen, blijven moslims erop staan dat de Drie-eenheidtheologie meergodendom is. De projectie van de gedachten van Mohammed is weerspannig in de houdingen van moslims. Nooit als tevoren moeten moderne christenen de werkelijkheid aanvaarden dat moslims onze religie door de lens van de koran percipiëren.

Deze simpele misverstanden van het christelijke geloof overstijgend, geloven moslims dat de islam het christelijke geloof heeft vervangen en geabrogeerd, veelal overeenkomstig (volgen hen) zoals het christendom deed met het jodendom. Het is dit facet van islamitisch onderwijs waarop we onze aandacht in deze studie richten.

Deel 1: Islam als het ‘Einde’ van het christelijke geloof

La ilaha illa Allah, Moehammadoe Rasoel Allah.
Er is geen god dan Allah, Mohammed is de Gezant van God.
— De essentiële moslimuitdrukking van geloof.

Eén ding is het om een andere religie van leugens en zijn aanhangers als verdwaalden te beschuldigen, iets anders is het om de wegvegende bewering te doen dat één religie alle andere religies heeft vervangen, alle voorgaande openbaringen en goddelijke ingestelde verplichtingen heeft geabrogeerd. Dit is precies de bewering van de islam naar het christen- en jodendom. Het de meest alomvattende bewering die gemaakt kan worden. Inderdaad, het zal onredelijk zijn te beweren dat alle elementen van andere religies vals of destructief of misleidend zijn. Maar een aureool van aannemelijkheid gaat gepaard met de overtuiging van het vervangen van een voorgaande religie

De islamitische zaak voor de abrogatie van het christelijke geloof heeft veel elementen, van beweringen dat islam de oorspronkelijke religie is, tot overtuigingen dat alle ware profeten de islam hebben gepredikt, tot beschuldigingen dat de bijbelse teksten gecorrumpeerd zijn en dat bijbelse doctrines door joden en christenen verdraaid zijn. We zullen kijken naar deze en andere factoren in ons onderzoek van de leringen van de koran met betrekking tot het christelijke geloof.

Het primaat van de islam

Dat de islam de oorspronkelijke religie is wordt op twee manieren begrepen, zowel in termen van het zijn van de oorspronkelijke religie die bestaat sinds het begin van de schepping als ook in termen van de aanwezigheid in ieder menselijk wezen bij de geboorte.

Islam is de oerreligie.

Toen God de eerste mens, Adam, schiep ging hij een verbond met hem aan, een verbond van de islam. Van dit verbond dragen alle zonen van Adam getuigenis. Aan dit verbond worden alle mensen verantwoordelijk gehouden.

En toen uw Heer van Adams kinderen een nageslacht uit hun lendenen voortbracht, en hen deed getuigen over henzelf: “Ben ik uw Heer niet?” antwoordden zij: “Ja, wij getuigen” zodat gij op de Dag der Opstanding niet zoudt zeggen: “Wij waren ons hiervan zeker niet bewust.” (Soera 7: 172)

Dus het excuus van onwetendheid van de islam is weggenomen. Alle mensen zijn verantwoordelijk om het verbond met hun eerste vader, Adam, na te leven. Op de dag van het oordeel zal er geen excuus zijn.

Alle mensen worden als moslim geboren.

Toevoegend op de stelling dat de islam de oerreligie is, vinden we binnen de islamitische traditie het geloof dat ieder menselijke wezen als een moslim geboren wordt, hoewel een dergelijk oorspronkelijk geloof bij de geboorte misvormd kan worden door de verkeerde instructies van anderen.

Verteld door Aboe Hoeraira:

Allah’s apostel zei: “Iedere kind is geboren met een waar geloof van de islam (dat wil zeggen om niemand dan Allah alleen te aanbidden) maar zijn ouders bekeerden hem tot het jodendom, christendom of Magainisme, [7] zoals een dier een volmaakte baby baart. Vind je het verminkt?”. Toen reciteerde Aboe Hoeraira de heilige verzen: “Daarom, richt uw aangezicht oprecht tot de (ware) godsdienst, overeenkomstig de natuur naar welke Allah de mensen heeft geschapen. - De schepping van Allah kent geen verandering. - Dat is het ware geloof. Maar de meeste mensen weten het niet.” (Soera 30: 30) [8]

Hieruit volgt dat ieder mens als een moslim geboren is, dus zo waren de profeten uit de oudheid, zoals Adam, Abraham, Mozes, David en Jezus. Echter, deze profeten waren niet alleen allen moslims, zij leerden een pure vorm van islam als profeten, zelfs hoewel hun onderwijs niet op gelijke wijze uitbreidde als dat wat door Mohammed geopenbaard werd.

God stuurde profeten en hun boeken

Volgens de koran stuurde God genadig gezanten naar iedere natie om hen de onderwerping aan God te leren en hen te waarschuwen tegen valse religieuze leringen en praktijken.

En voorzeker Wij wekten onder elk volk [ oemma] een boodschapper op, “Aanbidt Allah en vermijdt de boze [ Taghoet: alle valse goden dat wil zeggen: aanbid geen Taghoet naast Allah].” Toen waren er sommigen onder hen die Allah leidde en er waren sommigen die bleven dwalen. Reist daarom op aarde rond en ziet wat het einde was der loochenaars. (Soera 16:36)

Voorwaar, Wij hebben u met de Waarheid gezonden als drager van blijde tijdingen en als waarschuwer; en er is geen volk waaronder zich geen boodschapper heeft bevonden. (Soera 35:24)

Zelfs de religies die de islam voorafgingen worden als islamitisch gezien, hun profeten als profeten van God: “En vóór u zonden Wij reeds (boodschappers) onder de oude stammen.” (Soera 15:10). Dus openbaarde God genadig zijn wil door de geschiedenis heen en in alle culturen. Om specifiek te zijn, hoewel, de koran een aantal van deze profeten noemt, zijn er velen bekend voor christenen.

Mozes en Jezus onderwezen de islam.

Mozes en Jezus worden gezien als profeten die de islam leerden – het oergeloof, de religie van God – en Mohammed wordt geloofd dezelfde profetische mantel te hebben gekregen. Eén vers in de koran dat de continuïteit tussen Mozes, Jezus en Mohammed opsomt luidt als volgt:

En toen Jezus, zoon van Maria, zeide: “O kinderen van Israël, Ik ben Allah's boodschapper voor u, datgene bevestigend wat vóór mij in de Torah was, en een blijde tijding gevende van een boodschapper die na mij komen zal, zijn naam zal Ahmad [dat is: Mohammed] zijn.” En als hij tot hen komen zal met duidelijke bewijzen zullen zij zeggen: “Dit is louter bedrog.” (Soera 61:6)

In dit vers zien we niet alleen dat Jezus wordt begrepen het boek van Mozes, de Thora, te hebben bevestigd, maar hij plaats zichzelf in de positie om de profetische mantel door te geven aan iemand die na hem zou komen, namelijk Mohammed (we zullen de veronderstelde profetieën van Mohammed later bespreken).

Abraham onderwees de islam.

Niet alleen is er een beweerde continuïteit tussen Mozes, Jezus en Mohammed, de koran doet ook een beroep op Abraham die noch jood noch een christen was. [9]

Abraham was noch een Jood, noch een Christen, maar hij was een oprecht Moslim [Hanief; monotheïst],. En hij behoorde niet tot de afgodendienaren [ Al-Moesrikoen]. (Soera 3:67) [10]

Moslims zouden hun voorgaande profeten en hun boeken moeten eren.

Dus, Mohammeds missie was in harmonie met de profeten van de oudheid, zelfs een voortzetting van hen. Het is in dit licht dat het koranonderwijs goed te begrijpen is dat moslims de voorgaande profeten en hun boeken moeten bekrachtigen. Dus vinden we in de koran geboden dat moslims de voorgaande gezanten van God moeten bekrachtigen.

Zegt: “Wij geloven in Allah en in hetgeen ons is geopenbaard en in hetgeen tot Abraham, Ismaël, Izaäk, Jacob en de stammen werd nedergezonden en in hetgeen aan Mozes en Jezus werd gegeven en in hetgeen aan alle andere profeten werd gegeven door hun Heer. Wij maken geen onderscheid tussen hen en aan Hem onderwerpen wij ons. (Soera 2:136)

Bovendien worden moslims opgedragen de boeken de boeken die van deze oude profeten ontsprongen, te bevestigen.

O gij die gelooft, gelooft in Allah en Zijn boodschapper en in het Boek dat Hij Zijn boodschapper heeft geopenbaard, en in het Boek, dat Hij voordien openbaarde. En wie Allah en Zijn engelen en Zijn Boeken en Zijn boodschappers en de laatste Dag verwerpt, is waarlijk ver afgedwaald. (Soera 4:136)

De profeet Mohammed

Zelfs hoewel de koran leert dat de islam de oerreligie is, dat ieder mens als een moslim geboren is, dat God profeten naar alle naties gestuurd heeft en hun boodschap in boeken codificeerde, en moslims deze profeten en hun boeken moeten bekrachtigen, wordt de bediening van Mohammed niet begrepen als louter de status-quo bevestigend. Nee, met de komst van Mohammed is de komst van een nieuw tijdperk aangebroken, een tijdperk van universeel profeetschap, een tijdperk van de vervolmaking van de ware religie.

Mohammed werd voorspeld in de voorgaande boeken.

De koran vertelt dat Jezus sprak van een profeet die hem zou volgen, genaamd “Ahmed,”wat een andere naam voor Mohammed is.

En toen Jezus, zoon van Maria, zeide: “O kinderen van Israël, Ik ben Allah's boodschapper voor u, datgene bevestigend wat vóór mij in de Torah was, en een blijde tijding gevende van een boodschapper die na mij komen zal, zijn naam zal Ahmad zijn.” En als hij tot hen komen zal met duidelijke bewijzen zullen zij zeggen: “Dit is louter bedrog.” (Soera 61:6)

Mohammed bevestigt ook dat er profeten waren die zijn komst en bediening voorspellen in de Thora en het Evangelie.

Hun, die de boodschapper, de reine profeet volgen, die zij in de Torah [ (Deuteronomium 18: 15)] en het Evangelie [(Johannes 14:16)] beschreven vinden. (Soera 7:157)

De voetnoot in de Koning Fahd-editie van de koran luidt als volgt:

Er bestaan in de Taura en de Indjiel, zelfs nadat de originele teksten zijn verdraaid, duidelijke profetieën die de komst van de Profeet Mohammed aanduiden, bijvoorbeeld Deuteronomium 18:18; 21:21; Psalm 118:22-23; Jesaja 42:1-13; Habakuk 3:3-4; Matteüs 21:42-43; Johannes 14:12-17, 26-28, 16: 7-14.

Moslims geloven dat alleen in Mohammed bepaalde profetieën in de bijbel vervuld zijn. De primaire profetische passages zijn, in het oude testament: Deuteronomium 18:15 en, in het nieuwe testament: Johannes 14:16 (beide passages zullen uitgebreid later beantwoord worden). Dus, als er profetieën van Mohammed in de bijbel gevonden worden – in zowel het oude als het nieuwe testament, dan zijn deze erg goede redenen voor joden en christenen om hun verschillen en verdeeldheid op te geven en moslim te worden.

Mohammed was de universele profeet.

Hoewel de boodschap van de profeten waarlijk van God was, was hun boodschap tijdelijk en begrensd. Geen van hen was een profeet voor alle volken. Hun boodschappen waren tijdgebonden, zelfs hoewel in harmonie met de koran. “De boodschap van Mohammed,” becommentarieert Afif Tabbarah, “werd gezonden naar de gehele mensheid, ongelijk aan de apostelen die voor hem gezonden werden, ieder naar zijn eigen volk.” [11] Dus lezen we in de koran:

Zeg: “O mensdom, ik ben u allen tot een boodschapper van Allah, aan Wie het koninkrijk der hemelen en der aarde behoort. Er is geen God naast Hem [La ilaha illa Hoewa]. Hij geeft het leven en doet sterven. Gelooft daarom in Allah en Zijn boodschapper, de reine Profeet, die in Allah en Zijn woorden [(deze koran), de Taura en de Indjiel...] gelooft en volgt hem opdat gij recht geleid moogt worden.” (Soera 7:158)

En Wij hebben u slechts gezonden als een brenger van blijde tijdingen en een waarschuwer voor het gehele mensdom; maar de meeste mensen begrijpen het niet. (Soera 34:28)

Mohammed was de laatste profeet.

Niet alleen wordt Mohammed op een unieke manier gezien als de enige universele gezant van God, hij wordt ook begrepen de laatste gezant, de zegel van de profeten te zijn. Mohammeds missie was volledig in harmonie met de voorgaande profeten, maar hij was uniek in die zin dat in hem de profetische tradities hun climax bereikten. Dus de koran beweert dat Mohammed de zegel van de profeten is, de laatste gezant of spreekbuis van God.

Mohammed is niet de vader van één uwer mannen, maar de boodschapper van Allah en het zegel der profeten; Allah heeft kennis van alle dingen. (Soera 33:40)

Afif Tabbarah becommentarieert dit vers als volgt:

Dit vers beëindigt het tijdperk van profeetschap, en besluit dat er geen profeet na Mohammed zal zijn, hoewel duizenden jaren voorbij gegaan waren na Gods schepping van het universum vóór Mohammed, met profeten elkaar opvolgend. In de boeken van deze profeten, waren er tijdingen dat andere profeten na hen zullen komen... Ongeveer vijftien eeuwen zijn nu verstreken na het bovengenoemde vers, een periode lang genoeg voor de verschijning van vele profeten na Mohammed, komende de één na de ander, of levend gelijktijdig met een ander. Waarom zijn zij niet verschenen? [12]

Een welbekende hadieth geeft een instructieve illustratie van het onderwijs dat Mohammed de laatste profeet van God is.

Verteld door Aboe Hoeraira: Allah’s apostel zei: “Mijn gelijkenis in vergelijking met de andere profeten voor mij is die van een man die een huis mooi en prachtig gebouwd heeft, met uitzondering van één plaats voor een steen in een hoek. De mensen gaan rond en verbazen zich om de schoonheid, maar zeggen: ‘Ik wenste dat deze steen op zijn plaats wordt gezet!’ Dus ik ben die steen, en ik ben de laatste van de profeten.” [13]

De koran

Het boek verbonden aan de ene universele en laatste profeet, Mohammed, is de koran. Het wordt niet alleen geloofd de openbaring van God te zijn – en als zodanig is het een bevestiging van de voorgaande openbaringen – maar hij wordt geloofd Gods laatste openbaring te zijn, bewaard en beschermd door de goddelijke wil en tot op de dag van vandaag niet te zijn gecorrumpeerd.

De koran bevestigt de voorgaande boeken.

De koran wordt begrepen niet in conflict te zijn met de boeken die ontsprongen van deze oudere profeten maar in plaats daarvan hun boodschap te bevestigen (een overtuiging die we later zullen beantwoorden).

En deze Koran kon door niemand buiten Allah worden voortgebracht. Integendeel, hij is de vervulling van datgene wat er vóór was en is een uiteenzetting van de Wet door de Heer der Werelden [ Alamin (de mensheid, djinns, en alles dat bestaat)], daaraan is geen twijfel. (Soera 10:37)

En voordien was het Boek van Mozes een leiding en een barmhartigheid: en dit Boek (de Koran) is bevestigend in duidelijke taal, om de onrechtvaardigen te waarschuwen en als verblijdend nieuws voor de goeden [ Moehsinoen]. (Soera 46:12)

De koran is het volmaakte boek.

Als vroeger profeten boeken hadden, dan had Mohammed er dus ook één. In feite zien moslims de koran als onnavolgbaar, het enige volmaakte boek op aarde.

Zeg: “Indien de mens en de djinn samenspannen, teneinde het gelijke van deze Koran voort te brengen, zullen zij het gelijke daarvan niet kunnen voortbrengen ook al zouden zij elkanders helpers zijn.” (Soera 17:88)

De koran is de volheid van de openbaring.

Inderdaad, niet alleen is de koran onvergelijkbaar met andere boeken, hij is ook de volheid van Gods openbaring.

En voorzeker Wij hebben voor de mensen in deze Koran allerlei gelijkenissen herhaaldelijk vermeld, doch de meeste mensen tonen slechts ondankbaarheid. (Soera 17:89)

De koran is niet te corrumperen.

Hoewel het gewoon voor moslims is te beweren dat met de bijbelse teksten in die mate is geknoeid dat de bijbel niet als betrouwbaar kan worden beschouwd, is het ook gewoon voor hen te geloven dat hetzelfde nooit met de koran gebeurd kon zijn. Waarom kon dit nooit gebeuren met de koran? Omdat God gezworen heeft om hem te beschermen:

Voorwaar, Wij hebben deze vermaning ( Dhikr; de Koran) nedergezonden en voorzeker Wij zullen er de Waker over zijn. (Soera 15:9)

De voetnoot bij deze passage luidt in de Koning Fahd-editie als volgt:

Dit vers is een uitdaging voor de mensheid en iedereen is verplicht te geloven in de wonderen van deze koran. Het is een klaar feit dat meer dan 1400 jaren verstreken zijn en niet één enkel woord van deze koran is veranderd, hoewel de ongelovigen hun best deden om hem op iedere mogelijke manier te veranderen, maar zij faalden miserabel in hun pogingen. Zoals het genoemd wordt in dit heilige vers: “Wij zullen er de Waker over zijn.” Bij Allah! Hij heeft hem bewaakt. In tegenstelling, zijn alle andere heilige Boeken [de Tauraat (Thora), de Indjiel (Evangelie)] gecorrumpeerd in de vorm van toevoegingen of weglatingen of veranderingen in de oorspronkelijke tekst. [ 14 ]

Niet alleen geloven moslims dat de koran bewaard zal blijven van corruptie, hij is op een eeuwige tablet gekerfd:

Voorwaar, het is een glorierijke Koran,
Op een beschermde tafel ( Al-Loeah Al-Mahfoez). (Soera 85:21-22)

Dus, zelfs hoewel God Almachtig eerder openbaringen gaf, is het alleen de koran die bewaard is gebleven en die van corruptie beschermd zal blijven.

Samenvatting en conclusie

In ons kort onderzoek van de islamitische kijk op het christelijke geloof, hebben we het volgende gezien: 1. Islam is de oorspronkelijke religie, het is de oerreligie, de religie van Adam, Abraham, Mozes, en Jezus. Bovendien zijn alle mensen geboren moslims. 2. God heeft zijn profeten door de tijden heen gestuurd naar alle naties – profeten als Abraham, Mozes en Jezus. Hij heeft niet alleen gesproken door deze profeten maar hen ook boeken gegeven (de Thora en het Evangelie). Echter, hun missies waren begrensd, en hun boeken waren niet compleet en zijn later gecorrumpeerd. 3. Mohammed is de laatste profeet, voorspeld in de bijbel, en zijn boek, de koran, is volmaakt, compleet en niet te corrumperen.

Islam is het enige geldige geloof.

Vanwege de finaliteit van Mohammeds profeetschap, gecombineerd met het klaarmaken van Gods openbaring in de koran, verwerpen orthodoxe moslims iedere nieuwe bewering van goddelijke openbaring of religieuze opvolging na de islam. Dus zijn zij kritisch over groepen als de Baha’ i, [15], de Ahmadiyya, [16], en de Nation of Islam. [17] Overeenkomstig, beweren de Baha’ i, in het bijzonder, dat in hun religie alle religies hun vereniging kennen. [18]

Dat moslims de islam beweren als het enige levensvatbare geloof is niet weerlegbaar, tenminste niet in de zin dat het exclusiviteit claimt. In een filosofische context dat toenemend de belangrijkheid van religieuze verschillen, eigenaardigheden, en waarheid aanspraken vermindert, zouden moslims geprezen moeten worden voor het bewaren van de categorische waarden van waarheid en leugen met betrekking tot religieuze geloven en geloofssystemen. Dan nog lijkt er een tijd geweest te zijn waarin de islam meer inclusief was dan hij nu is. De koran leert, en moslims bevestigen dit eens breed, dat niet-moslimse monotheïsten die de leerstelling van een laatste dag van oordeel erkennen, een verzekerde hoop konden behouden wanneer die dag zou komen.

Voorzeker, de gelovigen, de Joden, de Christenen en de Sabianen - wie onder hen ook in Allah en de laatste Dag geloven en goede daden verrichten, zullen hun beloning bij hun Heer ontvangen en er zal geen vrees over hen komen, noch zullen zij treuren. (Soera 2:62)

Voorzeker, de gelovigen en de Joden en de Sabianen en de Christenen die in Allah en de laatste Dag geloven en goede daden verrichten - over hen zal geen vrees komen, noch zullen zij treuren. (Soera 5:69)

Echter, zelfs hoewel er een dergelijke tijd was van islamitisch religieuze omhelzing van andere monotheïstische geloven, is een dergelijke tijd tot een einde gekomen. Traditionele moslimcommentators zijn het unaniem erover eens dat de verzen zojuist genoemd door andere geabrogeerd zijn.

En wie een andere godsdienst zoekt dan de Islam, het zal van hem niet worden aanvaard en hij zal in het Hiernamaals onder de verliezers zijn. (Soera 3:85)

Dus zitten we in een vicieuze cirkel. Islam is het oorspronkelijke geloof, het geloof van Adam en zijn nakomelingen; islam is het geloof waarmee iedere menselijk wezen in deze wereld is geboren; islam is het geloof van alle profeten – hoewel Mohammeds de universele en laatste profeet is; wordt islam in zijn geopenbaarde volheid binnen de pagina’s van de koran omsloten, het volmaakte, ultieme, en niet te corrumperen geschrift; en als zodanig, is de islam het enig geldige geloof in onze dagen, de religie waarin alle monotheïstische geloven hun climactisch einde bereiken.

Voetnoten

Zie het tweede deel in deze serie: Deel 2: Antwoorden op de argumenten van abrogatie

[a]         De Masi eh ‘Isa [Jezus] , de zoon van Marjam [Maria] is Gods gezant en Zijn woord dat Hij richtte tot Marjam en een geest [Roe] bij Hem vandaan.

• De bijbeltekst in deze uitgave is ontleend aan De Nieuwe Bijbelvertaling, © Nederlands Bijbelgenootschap 2004.
• Korancitaten (tenzij anders vermeld) zijn uit de Nederlandstalige interpretatie van de koran die op het web te vinden is.
• Andere citaten zijn rechtstreeks uit het Engels vertaald
• Laatste bewerking: juli 2004
• Met toestemming van de auteur vertaald; de originele titel luidt: Islam as the ‘End’ of Christianity : Assessing the Arguments for Abrogation