Islam: Meer dan een religie


Gedurende de afgelopen twintig jaar, hebben mijn vrouw en ik geleefd in een overwegend moslimland. We hebben honderden geliefde vrienden die moslims zijn. In het land waar we werken, wordt “vrede” in relaties meer dan de waarheid zelf gezien. Een locaal gezegde luidt: “Een leugen die geneest is beter dan de waarheid die pijn doet.”. Persoonlijk hoor ik liever “de waarheid die pijn doet” dan een leugen die oppervlakkig en tijdelijk “geneest”.

Sinds 11 september is er veel geschreven over de islam, soms waar, soms onwaar. Wat zowel veel moslims als niet-moslims realiseren is dat de islam geen religie is op dezelfde manier als “religie” in het Westen wordt begrepen. Phillip Hitti, de wijlen Libanese Amerikaanse geleerde die bijna vijftig jaar aan Princeton Universiteit onderwees, was een leidende deskundige in de geschiedenis van de Arabieren en de islam. Eén van zijn boeken heeft drie delen: Islam als Religie, Islam als Staat en Islam als Cultuur. Of moslims er bewust van zijn of niet, de orthodoxe islam is een drievoudig systeem – een religieuze-politieke-culturele ideologie - met als doel om de wereld zelf te onderwerpen.

Hoewel de koran zegt: “Er is geen dwang in de godsdienst.” (Soera 2:256), staan veel korangeleerden erop dat, in deze context, dit vers niets te maken heeft met het dwingen van niet-moslims tot de heerschappij van de islam. Veel leren ook dat dit “geen-dwang”-vers geabrogeerd was (2:106) en vervangen is door latere en meerdere verzen die dingen zeggen als:

“O profeet, strijd tegen de ongelovigen en de huichelaars. En wees streng jegens hen.” (Soera 9:73)

“En bestrijdt hen totdat er geen vervolging is en de godsdienst geheel voor Allah wordt.” (Soera 8:39)

“Bestrijdt diegenen... die... noch de ware godsdienst belijden totdat zij de belasting met eigen hand betalen, terwijl zij onderdanig zijn.” (Soera 9:29)

In Mohammeds dagen werden overwonnen joden en christenen die zich niet tot de islam bekeerden toegestaan te leven indien zij de djizja betaalden, een “bescherm”-belasting. Heidenen werd alleen de keus gegeven om zich te bekeren of te sterven. Dit was de “vrede” aangeboden door de 7e eeuw islam. Tot op de dag van vandaag worden in ieder land waar de islamitische wet (Sjaria) geldt, niet-moslims (en ja, vrouwen) behandeld als tweede klas burgers.

Vrijheid van religie is verboden. Als een moslim apostatiseert betekent dat uiteindelijk: hevige teisteringen, of zelf: opsluiting, marteling en de dood. Als je hierover twijfelt of positieve documentatie wilt, zie mijn langere artikel Promoot islam de vrede? en/ of voel vrij mij te mailen. Beter nu om je eigen zorgvuldig onderzoek te doen op het web of in een lokale bibliotheek. Zie of je een bevredigend antwoord kan vinden op de volgende vraag: In welk islamitisch land wordt de “mooie, vredige, en tolerante religie van de islam”(zoals het in het Westen gepresenteerd wordt) gepraktiseerd op een dergelijke manier dat het u mag aanzetten om daar naar toe te verhuizen om er de rest van uw leven te wonen?

Ik zeg deze dingen niet om onvriendelijk te zijn. Het is juist dat ik ervan overtuigd ben dat de waarheid die “ pijn doet” beter is dan een leugen die “geneest”. Zowel moslims als niet-moslims herkennen de ware natuur van de islam, het is mijn gebed dat velen een nauwere kijk zullen nemen – niet naar een alternatieve religie – maar naar “het evangelie van God..., 2 dat al bij monde van zijn profeten in de heilige geschriften is beloofd: over zijn Zoon ... Jezus Christus, onze Heer” (Romeinen1:2-3). Evangelie (Indjiel in het Arabisch) betekent Goed Nieuws. Geworteld in duizenden jaren van symbolische dierenoffers en honderden gedetailleerde profetieën, is het goede nieuws over de Beloofde Redder de Boodschap de Schepper en Rechter van deze wereld wil alle mensen horen, begrijpen en geloven. Terwijl de wereldreligies u vertellen om jezelf te redden – voorziet alleen het Evangelie van God een redder “Christus Jezus is in de wereld gekomen om zondaars te redden..” (1 Timoteüs 1:15) Nu dat.. is meer dan een religie!

Jezus, de beloofde redder, dwong mensen niet om zich te onderwerpen aan enig drievoudig religieus-politiek-cultureel systeem. In werkelijkheid dwong hij mensen niet om zich aan iets te onderwerpen. Maar allen die kozen het goede nieuws te geloven over zijn plaatsvervangende dood voor hulpeloze zondaren, en zijn triomferende overwinning over het graf, biedt de Heer Jezus een drievoudige vrede aan (Efeziërs 2:11-19):

  1. Vrede met God (Omdat Jezus mijn straf heeft gedragen, kan God mij rechtvaardig verklaren! Nu dat ik God ken als mijn hemelse Vader, wil ik hem behagen in alles wat ik denk, doe en zeg.)
  2. Vrede met jezelf (Mijn zonden zijn weg! Ik weet waarom ik hier ben en waar ik naar toe ga! Zijn Heilige Geest leeft in mij, vervult mij met Zijn onvergelijkbare vrede dat geen enkele religie geven kan.)
  3. Vrede met het de mensen (Nu ik zelfs degenen kan liefhebben die mij haten, omdat God mij vergeven heeft en mijn hart veranderd heeft. Zijn liefde in mij doet mij zonde haten zonder de zondaar te haten.)

Geen wonder dat de profeten Christus de “Vredevorst!” (Jesaja 9:6) noemen. Bij Jezus’ geboorte, zongen de engelen: “Eer aan God in de hoogste hemel en vrede op aarde voor alle mensen die hij liefheeft.” (Lucas 2:14). Drieëndertig jaar later leerde hij de aanhoorders om “je vijanden lief te hebben” (Matteüs 5:44). Hij bad voor degenen die hem bespotten en kruisigden: “Vader, vergeef hun, want ze weten niet wat ze doen.” (Lucas 23:34) En tot allen die in hem vertrouwen en zijn eens-voor-altijd offer voor de zonde zegt jij: “IK BEN de weg, de waarheid en het leven... MIJN VREDE geef ik jullie, zoals de wereld die niet geven kan. Maak je niet ongerust en verlies de moed niet.” (Johannes 14:6,27)