Maar ik houd van hem…
Door: Harry Young
Er is een oud gezegde “liefde is blind, maar het huwelijk is een eye-opener”. Niets is minder waar, zeker als je het over jonge westerse vrouwen hebt die zich als het ware de islam in trouwen. Dus wees gewaarschuwd!
In de thuisomgeving van de man
De jonge moslim lijkt zo aantrekkelijk, gul en inlevend. Misschien wel zo westers en bevrijd dat hij een te mooie prijs is om te laten gaan. Hij schildert haar een prachtig plaatje voor van zijn huis, familie, vrienden en hun status in de gemeenschap zeggende hoe gewaardeerd ze zal zijn in zijn gemeenschap als zijn vrouw zodat ze “nog lang en gelukkig zullen leven.”
Echter, eenmaal getrouwd lijkt hij een transformatie van karakter te ondergaan. Hij blijkt niet “de heer van het land” te zijn, maar totaal ondergeschikt aan zijn vader, familie en gemeenschap. Ze domineren ook de wijze waarop hij zijn vrouw behandelt. Fundamentele vrijheden die ze als vanzelfsprekend had aangenomen zijn al snel verbeurd. Ze behoort nu aan hem en het “systeem”. Haar schoonmoeder domineert het huis en oefent grote invloed uit wanneer ze merkt dat ze geen controle heeft over het leven van de buitenlandse bruid. Wanneer ze rebelleert, verergert de situatie. Tevergeefs gaat ze in beroep bij haar man ontdekkende dat hij slechts meewaait met de wind van het “systeem”. Hun relatie verslechtert totdat het leven ondraaglijk wordt.
De barrières van haar vreemde cultuur, taal en gedachtepatronen zullen zonder twijfel problemen veroorzaken. Omdat ze geen blijk of verlangen geeft een goede moslim te willen worden, zal de familie op de man druk uitoefenen zich een tweede vrouw te nemen, waarin de keus voor de vrouw bepaald zal worden door de familie. Het niet op tijd verwekken van een zoon kan ook resulteren in echtscheiding, of nog erger, een tweede vrouw.
De ‘winds of change’
Wanneer ze nog niet gescheiden is, kan het ontzettend veel moeite kosten zich vrij te maken, de graad van moeilijkheid hangt namelijk af van een aantal factoren zoals de burgerlijke wetten van het land waar ze in leeft, de samenwerking met haar man, of ze een eigen paspoort heeft of een gemeenschappelijk paspoort met haar man, waaraan de autoriteiten de rechtsgeldigheid van het huwelijk kunnen afzien. Als het ook maar een moslimstijl van huwelijk was waar de waarborg tegen polygamie in het huwelijkse contract beschreven stond? Hoe dan ook, de laatste honderd jaar heeft de moslimwereld de pijn, crisis, verandering en worsteling tussen de ‘traditionelen’ en ‘progressieven’ moeten doormaken. De ‘progressieven’ geloven dat de moslimlanden alleen plaats kunnen nemen in de moderne wereld door de koran te herinterpreteren naar passende moderne condities en de tradities af te schaffen.
Veelbetekende veranderingen gebaseerd op Europese maatstaven zijn doorgevoerd in de burgerlijke wetten van veel moslimlanden. De positie van vrouwen is in een aantal van deze landen ten goede veranderd, zoals educatie voor meisjes, mogelijkheden voor deelname van vrouwen in de medische zorg, industrie, etc. Het valt niet te ontkennen dat het Westen veel moslimlanden heeft beïnvloed.
Hierdoor is het dan ook dat jonge moslims op universiteiten, technischs onderwijs, etc. atheïst, communist, socialist of van een andere vergelijkbare progressieve stroming kunnen zijn. Vervolgens is het ook zo dat hun visie op het huwelijk kan verschillen met dat van hun vaders. Dus de islamitische achtergrond van waar ze komen moet rekening houden met de krachtige ‘zuiver traditionelen’ die islam willen zuiveren van westerse invloeden die strijdig zijn met islam en de tradities. Waar dit slaagt is het “vrouwen terug naar de poerda (isolement en de sluier) terug naar de eenzijdige afhankelijkheid van haar man”.
Tot dusverre hebben we aangenomen dat de jong getrouwde vrouw intrekt bij de familie van haar man, maar het kan ook zijn dat ze de intentie hebben zich te vestigen in de thuisomgeving van de vrouw.
In het thuisland van de vrouw
Heeft ze overwogen dat op ieder moment hij de wens kan hebben terug te keren naar zijn moederland? Als er kinderen zouden zijn is het mogelijk dat hij beslist dat ze opgevoed moeten worden als moslim door zijn familie in zijn moederland. Mocht hij dat beslissen dan kan hij van haar scheiden door de ‘Talaq’ (Dat is drie keer zeggen “ik scheid van je”) zonder juridische procedures te hoeven doorlopen. Dan, na negen dagen heeft hij geen verplichtingen meer tegenover haar. Misschien heeft hij al weer een nieuwe vrouw in zijn eigen land, en als hij zou willen, zou hij nog meer vrouwen mogen nemen.
Men moet beseffen dat zelfs in het Westen, huwelijkse problemen binnen moslimhuwelijken gesloten worden met inachtneming van de islamitische wetten. Het Engelse Hogerhuis stemde in met de Talaq echtscheiding van een Pakistaanse moslim, uitgesproken terwijl hij op dat moment niet aanwezig was bij zijn echtgenote in Engeland. Dus was het huwelijk beeindigd zonder dat zij in staat was procedures aan te spannen voor alimentatie en aanspraak op gezamenlijk eigendom. Het ‘hof van beroep’ hield vast aan dit besluit. Maar de ‘complexe, moeilijke en dure rechtsgedingen’ verwikkeld met de wetten van India, Pakistan en Thailand, zorgden ervoor dat het hof besloot dat de familiewetten van deze islamitische landen als erkend en gebruikelijk in deze landen beschouwd moeten worden. Deze rechtszaak werd in het hoogste gerechtshof in Engeland besloten ten gunste van de islamitische wetten. [1]
De Australische wetten zijn op dit punt erg ingewikkeld. Elke vrouw die overweegt een islamitisch huwelijk aan te gaan moet goed op de hoogte zijn van deze ingewikkeldheden. Dan nog zal ze zich hoogst waarschijnlijk afgesneden voelen van de cultuur waarin ze geboren en getogen is, ze is in een moslimcultuur terecht gekomen waarin ze beperkt en geïsoleerd is.
De status van vrouwen in de islam
De urgentie van deze zaak is van groot belang door wat wij noemen een islamitische renaissance. Politiek en religieus is de islam in opmars. Het Westen is een speciaal doel van haar zendingsinspanningen. Talloze publicaties verspreiden moslimpropaganda, publicaties die enerzijds uitgesproken onwetendheid tonen over de christelijke grondbeginselen en anderzijds met opzet de christelijke boodschap vervormen. Ze beweren ook onjuiste dingen over de islam, door harde feiten te negeren en te vertrouwen op de onwetendheid van het Westen. Een voorbeeld hiervan is de vaak herhaalde verklaring dat mannen en vrouwen in de islam gelijk zijn:
“Het (de islam) verhoogt de status van de vrouw tot de gelijke van haar man. Voor het eerst in de geschiedenis werd door de islam aan de vrouw dezelfde rechten als de aan man gegeven.” [2]
Deze verklaring, geschreven door een moslimschrijver staat in complete tegenstelling met een gerespecteerde moslimfilosoof, Mohammed Iqbal die het volgende hierover zei:
“Ik ben zeer bedroefd over de onderdrukking van vrouwen, echter het probleem is ingewikkeld; er is geen oplossing die ik mogelijk acht.” [3]
Waarom dan deze schaamteloze bewering van moslims dat de islam de voorstrijder der vrouwen is, dat de islam haar verheft in de maatschappij? Het is zeker een poging om een smet te verwijderen van de islam, om zijn schandelijke verleden te bedekken en de aandacht af te leiden van de benarde toestand van grote massa’s moslimvrouwen die in ontwikkelingslanden leven. Zijn er niet vele miljoenen dochters van de islam die van top tot teen bedekt zijn en die begrenst zijn binnen de muren van een vrouwenappartement? En een nog groter aantal dat niet bedekt is, maar wie kent de mate van afzondering en minderwaardigheid van hun positie (hoewel velen hieraan gewend zijn geraakt). Het is totaal onaanvaardbaar voor de islam om de voordelen van de westerse maatschappij als een resultaat van de islamitische verlichting te zien.
Het is bekend dat de status van een vrouw in de islamitische maatschappij verschilt afhankelijk van het land en omstandigheden. Er zullen verschillen zijn, zelfs in bepaalde streken en families, maar omdat de islam is verbonden aan de “eeuwige koran” en de tradities, laten we eens kijken naar deze bronnen:
Soera 2:228 (Een soera is een hoofdstuk in de koran): “de mannen hebben voorrang boven haar (de vrouw), Allah is Machtig, Alwijs.”
Soera 2:223: “Uw vrouwen zijn een akker voor u - komt daarom tot uw akker, zoals het u behaagt en doet goed voor uzelf”
Soera 4:34: “Mannen zijn voogden over de vrouwen omdat Allah de enen boven de anderen heeft doen uitmunten en omdat zij van hun rijkdommen besteden. Deugdzame vrouwen zijn dus zij, die gehoorzaam zijn en heimelijk bewaren, hetgeen Allah onder haar hoede heeft gesteld. En degenen, van wie gij ongehoorzaamheid vreest, wijst haar terecht en laat haar in haar bedden alleen en tuchtigt(slaat) haar.”
Soera 4:11: “Allah gebiedt u aangaande uw kinderen: voor het mannelijke kind evenveel als het deel van twee vrouwelijke kinderen”
Soera 4:3: “huwt dan vrouwen die u behagen, twee of drie, of vier”. Met dit vers staat Mohammed polygamie toe en veroordeelt vrouwen op deze manier tot een minderwaardige positie door een onveranderlijk besluit.
“De kloof die er is tussen de status van een vrouw in het christendom en een vrouw in islam is onoverkomelijk, als de moslim leunt op de wet van de islam” [4]
Ahmad Al-Ghazzali, de grote doctor in islam, zei eens: “Het huwelijk is een vorm van slavernij, want de vrouw wordt de slaaf van haar man, en het is haar taak hem onvoorwaardelijk te gehoorzamen als hij iets van haar verlangt, behalve als wat hij verlangt in strijd is met de wetten van de islam”.
“Een man mag van zijn vrouw scheiden zonder dat er sprake is van misdragingen van de kant van de vrouw, en zonder opgave van reden, en de echtscheiding is van kracht mits de man een helder van geest is, volwassen is en vrij om te kiezen” [6]
“Maar de grootste schande was de benarde situatie van de bijvrouwen.” [7] Echter, het hoogste voorbeeld voor de moslim is het leven van Mohammed, net zoals het leven van Christus het hoogste voorbeeld voor de christenen is. Welk voorbeeld liet Mohammed na? De traditie schrijft hem de volgende woorden toe: “Er is geen ramp schadelijker voor de mens dan de vrouw”. [8] Hij had op zijn minst negen vrouwen tegelijkertijd (aangezien hij een speciale vrijstelling had van Allah om de limiet van maximaal vier vrouwen in de koran te overschrijden). En maakte hij het zo ook aantrekkelijk voor zijn aanhangers om hun deel te benutten. Zijn ideeën over vrouwen waren dezelfde als zijn tijdgenoten. Hij keek op ze neer alsof ze betoverende valstrikken waren voor de ‘gelovige’, alsof ze een decoratief meubelstuk waren die moeilijk in het gareel te houden zijn, mooi speelgoed; maar dat een vrouw een raadgever en metgezel van de man behoort te zijn is nooit bij hem opgekomen. [9]
Islam is een mannenreligie zowel nu als in het hiernamaals. De koran zegt dat een man vier vrouwen mag hebben en zoveel bijvrouwen als hij zich kan veroorloven; een vrouw mag één man tegelijkertijd hebben. En in de strikte moslimwetten is de man de enige die het recht heeft om te scheiden. Een vrouw kan niet van haar man scheiden zonder zijn toestemming. In het paradijs zal de man vele hoeries hebben (prachtige vrouwen met donkere Bambi-ogen) maar er zal niet een zodanige grote hoeveelheid ‘genot’ zijn voor de vrouwen. [10]
Soms wordt gezegd dat Mohammeds wetten de omstandigheden van de vrouwen in het pre-islamitische Arabië verbeterd hebben, in het bijzonder voor die vrouwen die niet in staat waren zich te verdedigen tegen agressieve mannen. Aan de andere kant levert de geschiedenis ons vele voorbeelden die laten zien dat de positie van de vrouwen over het algemeen erg goed was, en hun invloed was groot. Ze waren vrij om hun mannen te kiezen, ze konden terugkeren naar hun familie als ze mishandeld of slecht behandeld werden. In sommige gevallen boden ze zichzelf aan in het huwelijk en hadden het recht om te scheiden. Ze werden niet beschouwd als slaven of bezit maar als gelijken en metgezelles. Ze inspireerden de dichter te zingen en de strijder te strijden… [11] Zij waren de Arabische koninginnen. De weduwe, Chadiedja, Mohammeds eerste vrouw, was een rijk, gerespecteerd en nobel vrouw toen ze zich aan Mohammed aanbood om te trouwen.
De status van vrouwen volgens christelijk onderwijs
Maar hoe zit het nu met het christendom, dat zijn oorsprong ongeveer 600 jaar voor Mohammed had? Neem nu het voorbeeld van Jezus Christus, hoe hij met vrouwen omging, oudere gelovige vrouwen sprak hij aan als zijn moeder, jongere gelovige vrouwen sprak Hij aan als zijn zusters. Zijn hoffelijke goede relatie met vrouwen drukt een stempel op de evangeliën. Hij verklaarde dat een man en een vrouw in het huwelijk werkelijk één zijn, verenigd in één vlees. Dit was Gods bedoeling voor de mens geweest reeds vanaf het allereerste begin. [12]
Na zijn opstanding verscheen hij voor het eerst aan vrouwen. Op de dag van Pinksteren toen de heilige Geest was uitgestort, waren de vrouwen aanwezig bij de mannen en ontvingen de heilige Geest. [13]
Het is opgenomen in de geschriften dat Aquila en zijn vrouw Priscilla beiden werkzaam waren in het werk van de Heer. Er waren vrouwelijk diakenen die met Paulus samenwerkten in de bediening van de kerk. [14] Hoewel het leiderschap van de kerk in handen was van mannen, was dit een zaak van Gods bevel, niet vanwege de ongeschiktheid van vrouwen:
Galaten 3: 28 “Er zijn geen Joden of Grieken meer, slaven of vrijen, mannen of vrouwen – u bent allen één in Christus Jezus.” [15]
De opdracht voor de vrouw is dat ze onderdanig moet zijn aan haar man. Echter er is de opdracht voor de man dat hij zijn vrouw lief moet hebben zoals hij zichzelf liefheeft,…” zoals Christus de kerk heeft liefgehad en zich voor haar heeft prijsgegeven” [16]
Het leven, de leer en het voorbeeld van de joden zoals gecommuniceerd door de heilige Geest door de geschriften geeft de genadeslag aan iedere verdenking van superioriteit van de man over de vrouw in spirituele, morele of ethische waarden.
Sommige moslimschrijvers, duidelijk in verlegenheid gebracht door de leer van de koran die polygamie bepleit, trachten de beledigende teksten uit te leggen, bewerend dat, in de uiteindelijke analyse, monogamie de eis is. Aan de andere kant, zijn er anderen die de onzin in zien van zulke uitleggingen, polygamie verdedigen en het Westen aanraden juist polygamie als de oplossing voor huwelijksproblemen. [17]
Het zou onjuist zijn te stellen dat er geen moslimfamilies zijn waar een natuurlijke genegenheid heerst. Het is ook onjuist te stellen dat er geen westerse vrouwen zijn die een moslimman hebben die goed voor ze zorgt. Desondanks is alles wat gezegd is in het bovenstaande waar, en het zou er voor moeten zorgen dat elke jonge vrouw die overweegt zulk een huwelijk aan te gaan, deze feiten te overwegen.
“Al onze rechtvaardigheid is als een vuil kleed”. En nogmaals: “ niemand wordt rechtvaardig door de wet na te leven.” [18] Ze heeft een redder nodig, en er is geen redder in de islam. De enige redder is Jezus Christus. Hij is de verlosser uit de oudtestamentische profetieën en is de nieuwtestamentische vervulling. Hij stierf voor jou zonden, hij biedt je voor niets, de complete vergeving voor je zonden aan en is bereid om nu, op dit moment in jou leven te komen om voor eeuwig bij jou te blijven, als je hem uitnodigt dat te doen.
(Alles wat hierboven beschreven staat is gericht aan moslimhuwelijken en is geen reflectie op Arabische of Aziatische christenen die christenen uit andere culturen trouwen.)
Verwijzingen:
[1] Daily Telegraph, England. 23/11/1979.
[2] Islam and Christianity (p 79) by Mrs Ulfat Aziz Us-Samad.
[3] Islam (p 163) by Alfred Guillaume.
[4] Islam (p 72) by Alfred Guillaume.
[5] The Religion of Islam p 190 by R.A.Klein.
[6] The Religion of Islam p 192 by R.A.Klein.
[7] The Dictionary of Islam (p 680) by Hughes.
[8] The Dictionary of Islam (p 678 ch.111) by Hughes.
[9] The Dictionary of Islam (p 679) by Hughes.
[10] The Religion of Islam (c . PARADISE) by R.A.Klein.
[11] A Literary History of the Arabs (pp 88-90) by R.A. Nicholson.
[12] Matteüs 12:49,50 en Matteüs 19:46.
[13] Handelingen 1:14 en Handelingen 2:1-4.
[14] Handelingen 18:26 en Romeinen 16:1-5.
[15] Galaten 3:28.
[16] Efeziërs 5:25,28.
[17] Young Muslim Monthly (April - May, 1976, p 15) Birmingham, England.
[18] Jesaja 64:6 en Galaten 2:16.