Je hebt misschien gehoord van de bewering dat Mohammed een jong meisje trouwde. Is dit alleen een vals gerucht?
Kort na Ayatollah Khomeini’s revolutie in Iran (1979), verlaagde hij de huwleeftijd voor meisje van 18 naar negen jaar oud. Waarom zouden deze vrome moslims een dergelijk ding doen? Dwaalden zij af van oorspronkelijke islamitische idealen?
Verder weten we allen dat zevende-eeuws Arabië patriarchaal was, dus het is logisch dat de koran zijn omliggende cultuur weerspiegelt. Hoe duikt deze mannelijke dominantie op in de koran?
Echter, vrome moslims geloven dat de koran universeel is; dat is, hij is goed voor hele mensheid voor altijd, omdat Allah, de god van de wereld, het via Gabriël naar beneden naar zijn favoriete profeet stuurde. Dus waarom zouden traditionele islamitische maatschappijen deze mannelijke dominantie niet bekrachtigen als werkelijk zijnde universeel?
Op al deze vragen te beantwoorden, spreekt de geopenbaarde koran van twee onplezierige (maar vermeende universele) waarheden over vrouwen.
Het doel van dit artikel is om ALLES van de Islam te analyseren, niet om het neer te halen.
1. Een man heeft seks met zijn vrouw, zoals een ploeg in een akker gaat.
De koran zegt in soera 2:223:
Jullie vrouwen zijn (als) akkers voor jullie, komt dan tot jullie akkers zoals jullie wensen. (Siregar)
We moeten geen fout over dit vers maken. Het sluit seksuele posities in. In een voetnoot bij dit vers, zegt Haleem dat moslims in Medina van de joden hoorden dat “een kind dat geboren is uit een vrouw die van achteren benaderd werd een schele blik zou hebben.”
De ahadieth (meervoud van hadieth) zijn de verslagen van Mohammed woorden en daden buiten de koran. De twee meest betrouwbare hadithverzamelaars en redacteuren zijn Boechari († 870) en Moeslim (†875). De hadieth legt vaak een koranpassage uit.
Omdat de volgende ahadieth (Moeslims no’s: 3363-3365) expliciet zijn, worden de lezers uitgenodigd om hier te klikken, op hun eigen discretie.
De volgende hadieth is een beetje meer discreet dan die in Moeslim:
Nafi voegde toe wat betreft het vers [2:223]: “…komt daarom tot uw akker, wanneer en hoe u wilt” Ibn ‘Oemar zei: “Het betekent dat je je vrouw moet benaderen in...” (Boechari, volume 6, boek 60, nummer 50)
De volgende hadieth legt een beetje meer volledig de betekenis uit van de voorgaande:
Joden zeiden vroeger: “Als je seksuele gemeenschap met je vrouw heeft van haar rug, dan zal zij een scheel kind baren.” Dus dit vers werd geopenbaard: “Uw vrouwen zijn een akker voor u - komt daarom tot uw akker, wanneer en hoe u wilt.” (2:223) (Sahieh Boechari, volume 6, boek 60, nummer 51)
Sayyid Abul A’La Maududi is een hoog gerespecteerde traditionele commentator op de koran (The Meaning of the Qur’ an, 6 vols.). Hij probeert de ontnuchterende metafoor glad te strijken door het uit te breiden met een boer die aan het werk is op de akker.
Maududi zegt:
Allah heeft vrouwen niet alleen voor het plezier en vermaak van mannen geschapen. De relatie tussen de twee is net zo serieus als dat van een boer en zijn akker. De boer gaat niet alleen naar de akker voor recreatie en plezier maar voor cultivering ervan om er producten van te verkrijgen. Op dezelfde manier moet een man naar zijn vrouw gaan om kinderen voort te brengen. Allah’s wet laat zich echter niet in met de methode van cultivering maar met de eis dat de man naar de akker moet gaan en niet ergens anders en naar zijn eigen akker en voor productie. (vol. 1, p. 162, noot 241).
Het is moeilijk te weten waar te beginnen met het bekritiseren van deze uitgerekte metafoor. Allereerst, de vergelijking heeft de man als een boer en de vrouw als een vieze akker. Dit haalt nog steeds vrouwen naar beneden. Ten tweede, het is positief dat Maududi een boer zijn “akker” beperkt tot zijn eigen akker omdat dit kruisbestuiving of zaadvermenging (overspel) met een andere boer zijn “akker” verbiedt. Ten derde, de boer kan zijn “akker ” “cultiveren” op iedere manier die hij wenst. Maududi zeg: “Allah’s wet laat zich echter niet in met de methode van cultivering” (benadrukking toegevoegd). Dit betekent dat een boer/ man zijn seksuele methode kan kiezen. Maar de metafoor stopt omdat een boer zeker in het zevendeeeuws Arabië niet zoveel methoden heeft om een akker te ploegen en zijn zaden te planten, niet waar? Ook, waarom krijgt de akker geen keus?
Verdergaand met het passieve veld metafoor, we moeten geen twijfel hebben dat vroege islam veronderstelt dat een man het lichaam van zijn vrouw beheerst. Zij moet seks hebben wanneer hij wil, of anders zullen engelen haar vervloeken.
Deze hadieth zegt:
De Profeet zei: “Als een man zijn vrouw uitnodigt om met hem te slapen en zij weigert naar hem te komen, dan sturen de engelen hun vervloekingen op haar tot de morgenstond.” (Sahieh Boechari, volume 7, boek 62, nummer 121; zie ook deze parallelle ahadieth: Sahieh Moeslim no’s. 3367 en 3368)
Voor sceptische Westerlingen, lijkt deze hadieth opmerkelijk, in het bijzonder te worden vervloekt door engelen. Maar voor een vrome moslimvrouw levend toen de hadieth uitgesproken werd en toen waarschijnlijk verspreid werd in de moslimgemeenschap, is het geen zaak om over te lachen. De aankondiging van een vloek die op haar valt is een zware sociale druk. Waarom zou zij niet voldoen aan de eis van haar man, als zij een eenvoudige gelovige is?
Om van soera 2:223 te oordelen, is islam werkelijk de verst gevorderde en de grootste religie ooit gekomen op deze planeet? Het helpt de vrouwen en hun rechten niet.
Dus wie kwalificeren als een “akker”?
In de Allah-geïnspireerde koran kwalificeren kleine meisjes die de pubertijd nog niet hebben bereikt.
2. De koran staat mannen toe om meisjes te trouwen die de pubertijd nog niet hebben bereikt.
In de context van het scheiden van vrouwen, zegt de koran in soera 65:1-4:
O Profeet, als jullie van de vrouwen scheiden, scheidt dan van hen met inachtneming van hun perioden, en berekent de perioden (precies) ...En voor hen die (gezien hun leeftijd) onzeker zij omtrent de menstruatie van jullie vrouwen; als jullie (mannen) twijfelen is hun wachttijd drie maanden. En (dit geldt ook voor) hen die nog geen menstruatie hebben. Voor hen die zwanger zijn geldt de wachttijd totdat zij hebben gebaard wat zij dragen. (Siregar, benadrukking toegevoegd)
Maududi interpreteert juist de duidelijke betekenis van vers 4:
Daarom, het noemen van een wachtperiode voor meisjes die nog niet gemenstrueerd hebben, bewijst duidelijk dat het niet alleen toegestaan is om het meisje op deze leeftijd weg te geven maar het is toegestaan voor de man om het huwelijk met haar te consumeren. Nu, klaarblijkelijk heeft geen moslim het recht om iets te verbieden dat de koran als toegestaan houdt. (Maududi, vol. 5, p. 620, noot 13, benadrukking toegevoegd)
Dus de vaders van nog niet puberende meisjes mogen hen weggeven, en hun nieuwe mannen mogen hun huwelijk met hen consumeren. Maududi vermaant moslims die ontkennen dat dit vers geldig is. Hij op zijn minst consistent. Volgens de traditionele islam spreekt Allah universele waarheden voor alle plaatsen en alle tijden. Als islam ooit geheel over de wereld verspreid, moet niemand verbaasd zijn als korangelovende moslims de huwleeftijd van meisjes willen verlagen naar negen jaar.
Dit is precies wat in Iran gebeurde na de religieuze revolutie van Ayatollah Khomeini. De huwelijksleeftijd van een meisje werd verlaagd naar negen jaar.
Waarom moet dit ons verbazen? Immers, Mohammed verloofde ‘Aïsja toen zij zes jaar oud was, en hij consumeerde hun eenheid toen zij slechts negen was.
De hadieth zeg over haar leeftijd:
... de Profeet haar trouwde toen zij zes jaar oud was en hij consumeerde zijn huwelijk toen zij negen jaar oud was, en vervolgens bleef zij bij hem gedurende negen jaren (dat wil zeggen, tot zijn dood). (Sahieh Boechari, volume 7, boek 62, nummer 64)
De Ayatollah Khomeini volgde zijn profeet nauwlettend. Hij huwde een meisje van tien jaar, en moedigde andere mannen aan om dit ook te doen, zeggend dat vaders hun dochters moeten weggeven voor hun eerste menstruatie:
... de Ayatollah zelf trouwde een tien jaar oud meisje toen hij 28 was? Wist zij [de Khomeini aanhanger] dat Khomeini een huwelijk met een meisje voor haar eerste menstruatie periode “een goddelijke zegen” noemde, en de gelovigen adviseerde: “Doe uw best u ervan te verzekeren dat uw dochters niet hun eerste bloed in uw huis zien”?
De volgende hadieth bewijst zonder twijfel dat Mohammed ‘Aïsja najaagde toen zij zes jaar oud was. Aboe Bakr is Mohammed rechterhand en de vader van de kleine ‘Aïsja.
Verteld door ‘ Oersa:
De Profeet vroeg Aboe Bakr om de hand van ‘Aïsja. Aboe Bakr zei: “Maar ik ben uw broer.” De Profeet zei: “U bent mijn broer in Allah’s religie en Zijn Boek, maar zij ( ‘Aïsja) is wettig voor mij om te trouwen.” (Sahieh Boechari, volume 7, boek 62, nummer 18)
Deze hadieth toont geestelijke manipulatie. Aboe Bakr aarzelde om zijn dochter weg te geven omdat hij gelooft dat hij de broer van Mohammed is – zij zijn beide volwassen mannen, per slot van rekening. De profeet verheldert voor hem dat zij geestelijke broeders zijn, geen bloedbroeders, dus Aboe Bakr’s kleine meisje is wettig voor Mohammed om te trouwen. Dit soort van seksuele honger is overal en in alle tijden verkeerd. Als een moderne moslim argumenteert dat we dit huwelijk in zijn zevende eeuwse historische context moeten nemen, dan is dat een stap in de juiste richting. Echter, waarom zou de Allah-geïnspireerde profeet een boodschap van boven ontvangen om een weg naar deze dubieuze gewoonte te banen? In plaats daarvan noemt hij de koran als bewijs dat hij en Aboe Bakr geestelijke broeders zijn. Waarom zegt de koran niet dat het trouwen van kleine meisjes haram (verboden) is?
Wellicht zou Mohammed, zijn boek en zijn religie positiever geëvalueerd zijn als hij een pionier was in het verheffen van zijn gemeenschap. Maar dit is wishful thinking. Mohammed was te aards.
‘Aïsja zelf vertelt de volgende hadieth na over de momenten die leiden tot de eerste seksuele ontmoeting tussen de vijftigplusser Mohammed en zijn negen jaar oude meisje. Zij speelde op haar schommel met haar vriendinnen toen zij geroepen werd.
... mijn moeder, Oem Roeman, kwam tot mij terwijl ik aan het spelen was in een schommel met sommigen van mijn vriendinnen. Zij riep mij, en ik ging naar haar, niet wetend wat zij wilden doen met mij. Zij ving mij met de hand en liet me staan bij de deur van het huis. Ik was buiten adem toen , en toen ik weer op adem kwam, nam zij water en wreef mijn gezicht en hoofd ermee. Toen nam ze mij in het huis. Daar in het huis zag ik enkele Ansari vrouwen die zeiden: “Beste wensen en Allah’s Zegen en veel geluk.” Toen vertrouwde zij mij aan hen en zij bereiden mij voor (voor het huwelijk). Onverwacht kwam Allah’s Apostel naar mij in de voormiddag en mijn moeder overhandigde mij aan hem, en op dat moment was ik een meisje van negen jaren. (Sahieh Boechari, volume 5, boek 58, nummer 234)
De hadieth is erg onthullend. Het heeft ook de ring van authenticiteit. Een klein meisje speelt op haar schommel met haar vriendinnen. Haar moeder komt naar buiten en roept haar. Het kleine meisje vliegt naar waar haar moeder staat. Rennen is natuurlijk voor een kind. Zij is buiten adem. Ze komt tot adem. Haar moeder wast haar gezicht – zoals alle moeders doen met hun spelende kinderen. Kleine ‘Aïsja was waarschijnlijk vuil van het vele spelen. Sommige vrouwelijke “geleiders” maakten haar klaar voor het huwelijk. Daarna geeft de moeder van het kleine meisje haar over aan de oudere Mohammed zodat zij seks kunnen hebben. Zou kleine ‘Aïsja verward zijn terwijl Mohammed deze daad op haar deed?
Is dit werkelijk de laatste en de beste profeet voor de hele mensheid?
Verder, Mohammed bekrachtigt het trouwen van jonge maagden voor de extra sensatie dat het aan een volwassen man geeft.
Verteld door Djabir bin ‘Abdoellah:
Toen ik trouwde, zei Allah’s Apostel tot mij: “Met wat voor type vrouw ben je getrouwd?” Ik antwoordde: “Ik ben met een matrone getrouwd ’ Hij zei: “Waarom, heb je geen zin in maagden en om hen te liefkozen. Djabir zei ook: Allah’s Apostel zei: “Waarom trouwde je geen jong meisje zodat je met haar kon spelen en zij met jou?’ (Sahieh Boechari, volume 7, boek 62, nummer 17; zie parallelle ahadieth hier en hier over dit onplezierige onderwerp.)
Tenslotte beschrijft ‘Aïsja hoe Mohammed en zij slechte getimede seksuele ontmoetingen hadden, door samen een bad te nemen:
Verteld door ‘Aïsja:
De Profeet en ik namen vroeger een bad uit één pot terwijl we in Djoenoeb waren. Tijdens de menstruaties, gebood hij mij om een Izar (jurk gedragen onder de taille) te dragen en mij te liefkozen. Terwijl in Itikaf, bracht hij zijn hoofd dichtbij mij en ik zou het wassen hoewel ik nog in mijn menstruatieperiode was. (Sahieh Boechari, volume 1, boek 6, nummer 298.)
Samenvattend, volgens soera 65:4 en Mohammed voorbeeld, is hij en zijn koran werkelijk de beste en de grootste profeet en boek om de mensheid te leiden? Het antwoord op deze retorische vraag is helder aan degenen onder ons wiens geesten niet vertroebeld zijn door een leven van toewijding aan de islam: nee, zij zijn niet de grootsten en de besten.
Conclusie
Eén manier om te ontsnappen aan al dit ongerief, waar liberale moslims naar kijken, is om deze twee verzen aan zevendeeeuws Arabië toe te schrijven. Dit waren de houdingen en gewoontes van toen, dus hoe kunnen we Mohammed en de vroege moslims beschuldigen? Dit is een stap in de juiste richting. Niet alleen liberale moslims, maar alle moslims moeten afstand nemen van Mohammeds voorbeeld en vele verzen in de koran.
Echter, vele vrome, korangelovende moslims, in het bijzonder degenen die politieke en officiële posities bekleden, begrijpen wat deze ontsnapping betekent. Zij moeten vele passages van de koran achter zich laten (naast soera 2:223 en 65:4), en vele, vele passages in de hadieth. Maar hoe kunnen zij dat? Hun heilige teksten zijn onschendbaar, in het bijzonder de koran. Velen beschouwen Mohammed als zondeloos volmaakt, ondanks het heldere bewijs. De gevestigde orde in vele islamitische landen kan Mohammed en de koran niet achter zich laten, om nog maar niet te spreken over de hadieth. Dat wel doen zou het ontkennen van pure islam zijn. Wat goed is het zonder hen?
De enige hoop is dat seculaire revoluties uitbarsten in de islamitische wereld, zoals die in Turkije na de Eerste Wereldoorlog. Heldere denkende moslims moeten de overreligieuze onderdrukkers van zich afwerpen en afstand nemen van Mohammed en de koran.
Kunnen en willen zij dit doen? Laten we niet wachten.